Expo 2023

Wij zijn allemaal leerlingen van het Matteo Ricci-college, een nieuwe school die zijn deuren opende in 2019. Het is een van de drie Jezuïetenscholen in Brussel. In de les expressieve vaardigheden drukken we onszelf uit met behulp van onze potloden. We wilden graag de affiche van het BIFFF onder handen nemen en ze op onze manier tekenen. Matteo Ricci heeft het geluk gehad om hiervoor beroep te kunnen doen op de meest creatieve leerlingen van de school. En we hebben allemaal goeie punten gekregen. Dus willen we graag onze fantastische affiches tentoonstellen!
We hopen dat jullie even plezier hebben door er naar te kijken dan wij hebben beleefd bij het tekenen!
De leerlingen van Matteo Ricci, Expressieve vaardigheden: Maria Almeida Fagundes De Lima, David Bopwa Bopwa, Mamadou Diallo, Anaïs Lawson, Hasan Kadiroglu, Guyen Khandjav, Sammy Lumina Kamisy, Divine Maghoma Luvungu Mwange, Tomek-Olivier Mathieu-Daudé, Sebastian Orzepowski, Benedict Matamongosi Losambo, Thomas Ravet, Jihane Hafdi Loraich, Yasmine Khadira Ben Kaddour, Ilyas Sakouane Zaghdoud, Eloïse Tshitenge Katshima.

CAROLINE BRISSET – BIFFF 2023 EXHIBITION
Via sculpturen, installaties en performances werk ik met metaal. De status is niet belangrijk als we het over het materiaal hebben.
Onvermoeibaar poog ik de onzichtbare deeltjes van staal te wijzigen. Het is vooral om een verandering in de gebruikelijke vorm van het object uit te lokken. Ik probeer de atomen naar de grenzen van hun capaciteit te duwen. Ik ben op zoek naar de tegenstelling tussen handeling en vorm en probeer via mijn sculpturen te voelen dat dit materiaal discontinu, breekbaar en vol leegte is en tegelijkertijd heel dicht, zwaar en gewichtig.
Om zo adem te vinden in de inerte massa.
Daarbij probeer ik vaak onbewust het uiterlijk van het materiaal in tegenspraak te brengen met zijn constitutie. Door zijn vorm, zijn volume, zijn temperatuur, zijn evenwicht, straalt het een soort poëzie uit.
Elke vorm is een vergankelijk evenwicht, het is in beweging. Elke verandering is een catastrofe en elke catastrofe een wederopstanding.
Ik manipuleer metaal en probeer de intrinsieke energie ervan te onthullen. Ik probeer rekening te houden met al zijn eigenschappen. Ik verken de grenzen en fysieke mogelijkheden, verhit het, besla het, verdraai het. Ik probeer het iets over zichzelf te laten zeggen. Dit kan een gevoel van verergerde zwaarte zijn, of juist een ongewone finesse en breekbaarheid, of een onevenwicht dat ons verstoort door zijn houding en vorm.
Het is een open dialoog met het materiaal.
Formele capaciteiten worden dan onthuld in een materiaal dat een object wordt met een eigen identiteit, en dat soms organisch of levend is.

EXHIBITION TROLLS & TINY CREATURES
Dit jaar is de tentoonstelling Trolls & Tiny Creatures terug voor een 14de editie die uitzonderlijk door zal gaan op het BIFFF! Kom van 11 t.e.m. 23 april de fantastische kunstwerken van verschillende Belgische en internationale artiesten ontdekken en laat je onderdompelen in een uniek universum dat bevolkt wordt door buitengewone schepsels. Meer informatie op www.fantastic-museum.be
Gratis toegang
Groepstentoonstelling Trolls & Tiny Creatures
Op het BIFFF / Paleis 10 op de Heizel / van 11 t.e.m. 23 april 2023

In een decor dat het einde van de wereld evoceert, nodigt Raphaëlle Schotsmans ons uit tot een metamorfose. Een ballerina evolueert. Soms lijkt ze te buigen onder het gewicht van een denkbeeldige hand. Soms stijgt ze de lucht in. De kunstenaar dwingt ons om veeleisend te zijn. Niets wordt op het eerste gezicht onthuld. De reeks moet in haar geheel worden omarmd om de volledige symbolische reikwijdte ervan waar te nemen. En het is daar, in dat zwevende moment, dat we beseffen wat zich voor onze ogen afspeelt. En waar we zien wat verzwegen wordt.
De ballerina roept begraven herinneringen op; kinderdromen. Zowel de mythe van het Zwanenmeer als het bedwelmende figuurtje van een muziekdoos. Een personage dat lijkt te ontsnappen aan een toestand die haar tegen haar wil in de verstilling van een rol houdt. De lichtheid van de danseres wordt belemmerd door het puin dat de vloer bezaait. Ze werpt alles af wat haar zuiverheid ontsiert, vechtend tegen onzichtbare krachten. Zijn die buiten of binnen haar? Gaat het puin op de grond vooraf aan haar doortocht of volgt het haar?
Deze dualiteit tussen vernietiging en sereniteit wordt zichtbaar in het lichaam van het model zelf. Ze worstelt om de angst van haar omgeving te verlaten, slechts gekleed in een balletpakje. Dit is waar het hier om gaat. Breekbaarheid is een lokmiddel. Het kan zich verbergen onder een delicaat aspect, een onvermoede kracht. Het is een proces naar het licht. Te midden van de chaos zijn we getuige van een wedergeboorte en van de vlucht van een vrouw die veel sterker is dan we denken.

Geïnspireerd door de imaginaire wereld van horror en fantasie, zet Raphaëlle Schotsmans met deze serie haar fascinatie voor transgressie en de mysteries van de menselijke geest in de kijker.
Haar beelden schommelen tussen fetisjisme en sadomasochisme en stellen, door middel van uiterst gedetailleerde ensceneringen, de pijngrens in vraag die een mens vrijwillig en soms zelfs tot de dood kan opzoeken. Op een even esthetische als genadeloze manier worden we in de dieptes van het lijden gestort.
Zo haakt ze in op de codes van de horror-, gore- en fantasiefilm en -fotografie, die terug te vinden zijn in films als The Texas Chainsaw Massacre (Tobe Hooper, 1974), Hostel (Eli Roth, 2005), Timber Falls (Tony Giglio, 2007), Martyrs (Pascal Laugier, 2008), Eden Lake (James Watkins, 2008) en het werk van de Japanse fotografen Izima Kaoru en Nobuyoshi Araki.