Timothée, een cineast met het ego van Spielberg maar het talent van Tommy Wiseau, is zijn versie van MISSION: IMPOSSIBLE aan het maken met het budget van een zakje Lays. Maar in het midden van de opname van een zoveelste geniale scène, loopt een man luid telefonerend door het beeld die die hele scène verpest en zich opmaakt om nog véél méér te verpesten. Want de man in kwestie heet Stéphane, een fenomenale malloot met een grote mond, die zichzelf tot strafste stuntman van de Franse filmindustrie uitroept, met een indrukwekkend lijstje aan beau monde uit diezelfde industrie die bij hem thuis is komen eten. Of Timothée ook niet bij hem thuis wil komen? Hij ziet immers heel wat potentieel in de jonge man en wil ‘m graag helpen om zijn ambitieuze oorlogsfilm te draaien in zijn gigantische villa die enkel met een bootje te bereiken is. Gebaseerd op de paar uurtje die Timothée nu met Stéphane doorbracht, lijkt hij een kwakzalver, maar wel relatief onschuldig. En wie weet, misschien zit er wel een interessant onderwerp in voor een documentaire. Maar wat hij niet weet is dat halve garen op het BIFFF zelden onschuldig zijn…

Je weet niet quad je overkomt (nee nee, da’s geen typefout) in dit hallucinant spelletje van telkens ietsje verder de grenzen van het normale verleggen… tot je niet meer terug kan. Het duo Pastor en Hochet omringt zich met Franse cultkomiek Monsieur Poulpe, wiens typerende absurde en bijtende humor duidelijk doorsijpelde in het eindresultaat, ergens tussen found footage en mockumentary. Al zijn we ook een tikkeltje teleurgesteld dat de Stéphane in kwestie níet onze geliefkoosde presentator is (ondanks enkele raakvlakken).