Dag en nacht zit Agnès nu al te zwoegen aan het laatste hoofdstuk van haar boekenreeks “Het Koninkrijk van de Wind”, een rijk vol fantastische wezentjes dat geteisterd wordt door de boze tovenaar Sirocco en diens verschrikkelijke stormen. Maar het lukt haar maar niet iets op papier te zetten. En dan gaat de bel plots! Uitgeput sloft ze naar de deur. Daar staat haar vriendin, die haar twee bengeltjes, de vijfjarige Juliette en achtjarige Carmen, voor het weekend bij haar komt afzetten zoals afgesproken. Wat? Oh ja, tuurlijk is ze dat niet vergeten! Of toch een beetje. Goed, kinderen, gaan jullie even in de living spelen terwijl ik een power nap doe? Maar da’s een hele opgave, zeker voor Duracell-konijntje Juliette. Die bladert verveeld door een van haar tantes boeken, wanneer er plots een raar wezentje uitvalt dat hen begint uit te schelden. Maar, maar… da’s een van de magische speeltjes van Sirocco! Met een krijtje begint hij op de vloer een portaal terug naar zijn thuiswereld te tekenen, tot Juliette hem smeekt hen mee te nemen. En zo komen Juliette en Carmen, getransformeerd in kattenmeisjes (“de overgang heeft soms neveneffecten”, dixit het speeltje), terecht in de wondere wereld die Agnès al die jaren bij elkaar heeft gepend. En daar gaan ze oog in oog komen te staan met de snode Sirocco…
Miyazakiaanse magie die overal op zijn kronkelend pad jong en oud betovert, van het prestigieuze animatiefilmfestival in Annecy waar het vorig jaar de hoofdprijs wegkaapte tot bij onze (kinder)vrienden Anima en het Jeugdfilmfestival van Antwerpen, waar deze Vlaamse versie in februari in première ging. Een wervelwind aan emoties die de hartjes van onze kleinste BIFFF’ertjes – en wij zijn zeker: ook die van de grotere exemplaren – sowieso gaat stelen!