In een nabije toekomst waarin alle ideologieën verpletterd zijn door het alles omvattende ultraliberalisme, leeft het koppel Rachel en Aly in volledige symbiose dankzij de voordelen van de artificiële intelligentie in huis. Al hun behoeften worden vervuld door deze cybernetische huishoudster: wat te eten, wat te dragen, wat te doen, wanneer te werken, hoe te werken, hoe de toiletbril omhoog te doen, hoe niet links te denken, hoe rechts af te slaan… Alles wordt bepaald door de technologie. Wanneer Rachel – die er altijd van heeft gedroomd een kind te krijgen – een welverdiende promotie krijgt, biedt haar baas aan, als onderdeel van haar voordelenpakket, een stukje van een kunstmatige zwangerschap in het “Womb Center” te betalen. Zo kan ze het beeld van de perfecte, succesvolle Amerikaanse vrouw blijven ophouden. In feite koopt ze zichzelf een ‘portable’ artificiële baarmoeder, of “pod”, die haar verlost van striemen op de buik, gezwollen voeten, losgeslagen hormonen en alle andere kwaaltjes die tot voor kort bij de zwangerschap hoorden. Terwijl ze wel aan de top van haar professionele productiviteit kan blijven. Fantastisch, toch? Het enige probleem is haar echtgenoot Aly. Hij is een beetje van de oude stempel en verkiest het wonder van de menselijke biologie boven zo’n dure Tamagotchi…
Dertien jaar geleden kwam ze ons op het BIFFF begroeten met COLD SOULS en nu is Sophie Barthes eindelijk terug in Brussel met een heerlijk ijzingwekkende, dystopische satire onder de arm. En dat met Emilia Clarke (GAME OF THRONES) en Chiwetel Eijiofor (12 YEARS A SLAVE), die ons het artificiële kantje van onze moderne intelligentie aantonen…