1997. Een heldere nacht, een afgelegen herberg en een zenuwachtige politieagent die wil achterhalen of er waarheid steekt achter al die gruwelijke geruchten over Motel Melati. Eenmaal binnen krijgt hij onmiddellijk te maken met bewegende schilderijen, een griezelige pop en een spook aan het einde van de gang. Voordat hij gillend kan weglopen, steekt de eigenares, Mevrouw Melati, hem dood op een manier die doet vermoeden dat dit niet haar eerste keer is. En dan begint ze aan haar verhaal. We zijn getuige van hoe het met de gasten van de herberg vergaat, zoals het echtpaar en hun zoon die ’s nachts kwamen schuilen voor de regen. Nadat ze op de thee kwamen bij Mevrouw Melati raakt de zoon bezeten en steekt z’n vader dood, terwijl de moeder uit het raam springt. En de andere gasten vergaat het al niet veel beter…
In de immense Indonesische archipelago zijn spoken en monsters niet zomaar verhaaltjes om je wakker te houden, ze maken deel uit van het dagelijkse leven. Zo hadden regisseurs Mike Wiluan en Billy Christian een deel van het budget vrijgemaakt voor een “pawang hujan”, oftewel een regensjamaan. En blijkbaar was ie bijzonder efficiënt! MOTEL MELATI, een zeer effectieve kruisbestuiving van PSYCHO en AMERICAN HORROR STORY, is de aftrap voor wat een zevendelig horrorfestijn moet worden. En Wiluan en Christian waren niet bepaald zuinig als het aankwam op shockmomenten, gore scenes en rijkelijk vloeiend bloed!