Inspecteur Alonso is een ouwe rot in het vak. Hij heeft al veel kadavers gezien in z’n carrière en meestal laat dat hem allemaal koud. Maar kindermoord, da’s een andere zaak… Er is een verdachte. Een voormalige godsdienstleerkracht die er weerzinwekkend normaal uitziet. Niet echt de smoel die bij de métier past, zeg maar. Maar een schuldbekentenis blijft uit en het ontbreekt Alonso aan de juiste middelen om hem te doen praten. En ja, in een laatste, niet erg legale, poging tot verhoor wordt de verdachte op grond van een ‘technische fout’ vrijgelaten en komt Alonso in het vizier van zijn superieuren. Maar goed, als de wet hem verhindert zijn werk grondig uit te voeren, no problemo. Dan laat ie z’n badge wel achter in zijn kastje! En dan vindt hij een onwaarschijnlijke bondgenoot in de moeder van één van de slachtoffers, met wie hij samen een tête-à-tête met de verdachte organiseert. In een kelder van een geïsoleerd huis, zonder camera’s en zonder dwaze regeltjes om te moeten volgen…
Gustavo Hernàndez heeft zijn Zilveren Raaf voor VIRUS 32 (BIFFF 2022) nog maar nauwelijks op z’n schoorsteenmantel kunnen zetten, of daar is ie alweer in Brussel met een nieuwe film onder de arm! En met niets minder dan de remake van BIG BAD WOLVES, een Israëlische stroomstoot die Quentin Tarantino uitriep tot “beste film van 2013”! Een thriller van de allerhoogste plank met een dijk van een scenario en een eindshot dat zó hard is binnengekomen dat de rillingen vier dagen later nog steeds over onze rug lopen…